Istanbul, een unieke stad die verspreid ligt over 2 continenten. Een metropool van contrasten. Enerzijds een plek met veel historie en eeuwenoude gebouwen. Tegelijkertijd vind je hier ook het moderne leven met zijn grote winkelstraten en bruisende nachtleven. In Istanbul waar oost en west elkaar ontmoeten, komt een smeltkroes van culturen samen en in 3 dagen krijgen wij dan ook maar een kleine glimp van deze overweldigende stad te zien…

Al vrij snel als we vanuit het kleine dorpje Sazlibosna op de snelweg zitten zien we Istanbul liggen. Hoe dichterbij we komen, hoe meer moskees en grote gebouwen we voorbij rijden. Wat een immense stad! We zijn voorbereid op file, maar dit valt alles mee.

De airbnb die we hebben geboekt voor komende 4 nachten bevindt zich in de buurt van de moderne wijk Beyoğlu en om daar te komen mag Johannes onze Landcruiser door heel wat nauwe steegjes manoeuvreren. Het is jammer dat de toeter het niet doet, dat was wel fijn geweest in een stad als deze waar de automobilisten er, ja hoe zal ik het zeggen, nogal ‘pittig’ rijgedrag op na houden.

We worden hartelijk ontvangen door de dame van onze airbnb en na alle indrukken van de vorige dag en het binnenrijden van Istanbul, doen we het vandaag lekker rustig aan.

De volgende morgen zijn we vroeg wakker. De moskee staat vlak naast ons en elke ochtend rond 5 uur mogen we meegenieten van de oproep tot ochtend gebed. En de jankende honden en kraaiende hanen (ja die vind je blijkbaar zelfs in een stad als Istanbul) die erop volgen, zorgen ervoor dat we vroeg op pad zijn.

We wandelen naar Sultanahmet, het oude gedeelte van de stad waar vele historische gebouwen te vinden zijn. We bezoeken de Hagia Sofia, de grootste erfenis van het Byzantijnse rijk en wat een bijzondere combinatie van een kerk en een moskee is. Na een lunch struinen we door de Grote Bazaar. Een gangenstelsel met 66 straatjes en zo’n 400 kleine winkeltjes. Van kruiden, tot horloges, keramiek, tassen en kleding, werkelijk alles is te koop!

Wij vinden het redelijk rustig vandaag en het ‘kijken, kijken, niet kopen’ gehalte valt ons alles mee. Of zouden de Turkse koopmannen en vrouwen een after lunch dip hebben? 

Terug op het grote plein (waar ook de Hagia Sofia staat), bekijken we de Blauwe moskee, die zijn naam dankt aan de hoeveelheid blauwe tegeltjes waarmee de binnenkant van de moskee bedekt is. Ik moet wat wennen aan het feit dat ik hier gesluierd naar binnen moet, maar ik zal er maar aan moeten wennen aangezien het in Iran een paar weken zo zal zijn.

Genoeg historie gezien voor vandaag, dus we besluiten de wijk waar onze airbnb in de buurt zit verder te verkennen. Zo klimmend en dalend op onze weg terug valt er genoeg te zien. Verkoopstalletjes met mais en gepofte kastanjes, mannen die Turkse thee drinken bij een theehuis, ijscomannen in sultansoutfit die op enthousiaste manier hun ijs proberen te verkopen, vele vissers die hun vangst voor de avond proberen te vangen uit het water van de Bosporus, restaurants, en natuurlijk de vele katten en honden. Katten zijn hier over het algemeen een stuk kleiner dan in Nederland, maar worden goed verzorgd. Op bijna elke hoek van de straat vind je een bak met kattenbrokjes en soms krijgen ze zelfs rauw vlees gevoerd.

De honden, tja, die zijn ook overal. Overdag houden ze zich redelijk rustig, maar ’s nachts merk je vaak wel dat de straat van de honden is.

De avond besluiten we door te brengen in het moderne gedeelte van Istanbul, in de wijk Beyoglu en bij Taksim square, het commerciële centrum van Istanbul. Wanneer we door Istiklal Caddesi (onafhankelijkheidsstraat genoemd) lopen, is het net alsof we op een drukke zaterdag door de Kalverstraat van Amsterdam lopen. H&M, de Zara, alle winkels zijn er te vinden. En wat een mensen! Er even snel doorheen wandelen is er niet bij.

We vinden een restaurantje in een gezellig straatje met allerlei restaurantjes waar we vis uit de zee van Marmara (de binnenzee tussen Europa en Azië) proeven. Wanneer we terug in onze airbnb komen blijkt dat we heel wat stappen hebben gezet. Mijn telefoon geeft aan dat we 20 kilometer hebben gelopen! Dat terwijl we nog maar zo’n klein stukje Istanbul hebben gezien. 

De volgende morgen staat het Top Kapi paleis op het programma. Bij een bezoek aan Istanbul kun je deze eigenlijk niet missen. Dit paleis met een oppervlakte van 70 hectare was ruim 400 jaar lang het onderkomen van rijke Osmaanse sultans, inclusief hun familie, bedienden en natuurlijk de harem. Wanneer we aankomen bij de ingang van het Topkapi paleis staat Fikri ons daar al met zijn grote glimlach op te wachten. Ja, Fikri heeft speciaal voor deze dag een auto geleend om ons een paar mooie plekken Istanbul te laten zien. 

Na een bezoek aan het Topkapi paleis lunchen we bij Sultanahmet kofte voor de beste Köfte in Istanbul, aldus Fikri. Al sinds 1945 gaan de broodjes köfte hier als zoete broodjes over de bank. Hij heeft gelijk, de combinatie van broodjes, het vlees, de komkommer/tomaat salade en pepertjes gaan er goed in!

Al file rijdend proberen we naar de Aziatische kant van Istanbul te komen. Eigenlijk is het vooral stil staan en af en toe een paar meter vooruit rollen. Wandelaars halen ons een voor een in terwijl wij lekker in een warme auto zitten. Wanneer we bij de zogeheten ’15 juli martelaren’ brug (voorheen Bosphorus brug) komen begint het weer te rijden. Raar om te bedenken dat hier een paar jaar geleden veel mensen om het leven zijn gekomen tijdens de coupe poging. De brug over de Bosporus verbindt Europa met Azië en zo zijn we dus ineens in Azië! We rijden de Çamlıca-heuvel omhoog, wat met zijn 268 meter het hoogste punt van Istanbul is. Samen met een hele horde andere mensen hebben we een prachtig uitzicht op Istanbul.

Ook de rondvaart over de Bosporus die erop volgt biedt weer een heel ander uitzicht op Istanbul, heerlijk om even uit te waaien en de stad en al zijn mensen vanaf een afstandje te mogen aanschouwen. Ondertussen hebben wij wel weer genoeg indrukken opgedaan en nemen afscheid van Fikri.

De laatste dag Istanbul houden we het tempo laag. We struinen door verschillende straatjes en wijkjes, eten heerlijke baklava en proberen diverse Turkse lekkernijen op verschillende terrasjes waar we de diversiteit aan mensen aanschouwen. Istanbul is prachtig en overweldigend.

Hoewel 3 dagen zeker niet genoeg is, hebben we wel weer zin om het verdere Turkije te mogen ontdekken. 

Op naar de Zwarte zee kust..